Sinemada Şiirsel Gerçekçilik Akımı: Réalisme Poétique

Sinemada Şiirsel Gerçekçilik, “Réalisme Poétique”  olarak ilk kez 1929 yılında Fransa`da ortaya çıkmıştır. Akım en önemli örneklerini de yine Fransa`da vermiştir. 1929-1930 yıllarında yaşanan Büyük Ekonomik Buhran akımın gelişmesinde ve şekillenmesinde son derece etkili olmuştur. Mavi yakalı tiplemeler, aşıklar, suçlar ve suçlular, polisler filmlerde sıkça rastlanan unsurlardır. Savaşın etkileri hâlâ Avrupa`nın dört bir yanında sürerken sefalet, toplumsal sorunlar, suçlar, imkansız aşklar, işsizlik gibi konular akıma yön verir niteliktedir.

Bu akım çalışan kesimin yaşam problemlerinin, duygusal sıkıntılarının ve umutsuzluğunun altını net bir şekilde çizer. İnsanların yoksulluğu hayatın gerçekleriyle örtüştüğü için gerçekçilik başlığının hakkını verir. Yani kullanılan mekanlardan, insanların ihtiyaçlarına kadar tüm detaylarda sefalet ve beraberinde gelen sıkıntılar izleyiciye gösterilir. Amerikan Kara Filmleri gibi bir ortamda karamsar bir tarz ve şiirsel bir tutum ile konular ele alınmaktadır. Bu filmleri şiirsel yapan ise bu ögeleri melankolik bir dramayla sinematografileştirerek beyaz perdeye sunmasıdır.

“Hayatta umutsuzluk ve mutsuzluktan başka ne var?” fikri, akımın filmlerinin temelini oluşturur. Şiirsel gerçekçi filmlerde nihilist karakterlere ve nihilizme de yer verilmiştir. Yağmur, sis, karanlık, loş ortamlar umutsuzluk ve karamsarlık kavramlarını en iyi imgeleyen film unsurlarıdır. Filmlerde yer alan karakterler de genelde umudunu kaybetmiş veya kaybetmek üzereyken hayatının şansını yakalayıp son anda kaybetmeleri ile ün kazanmıştır.

Akımın filmlerinde en çok dikkat edilen ve özen gösterilen şeyler estetik ve diyalogların uyumu olarak belirtilmiştir. Akımın en ikonik temsilcileri arasında Jean Renoir, Julien Duvivier, Rene Clair, Jean Vigo, Jacques Feyder, Marc Allegret, Marcel Carne gibi isimler sayılabilir.

Sosyalizmin temellerini esas alan filmlerde Emile Zola, Leo Tolstoy gibi dönemi en iyi şekilde yansıtarak edebiyat tarihinde toplumsal sorunları en başarılı şekilde işleyen natüralist yazarların sayfalarını okuyormuşçasına bir seyir zevki beyaz perdede izleyiciyle buluşturulmaktadır. Bu filmlerde kaderci karakterler de sıkça görülmektedir.  

Sis bulutlarıyla perdelenen nihilizm ve kadercilik arasındaki ince çizgide oluşturulmuş dönemin en önemli eserlerini sizler için listeledik.

Ayrıca bir başka sinema akımı yazımıza da göz atabilirsiniz:
En Etkileyici Sinema Akımı: Fransız Yeni Dalgası Nedir? | haberinsan

En İyi 15 Şiirsel Gerçekçilik Filmi

• La Belle Equipe (Julien Duvivier, 1936)
• L`Atalante (Jean Vigo, 1934)
• Pepe le Moko (Julien Duvivier, 1937)
• Le Quai des brumes (Marcel Carne, 1938)
• Jeunes Diables au College (Jean Vigo, 1933)
• Les Enfants du Paradis (Marcel Carne, 1945)
• Le Fleuve (Jean Renoir, 1951)
• La rue sans nom (Pierre Chenal, 1934)
• Hotel du Nord (Marcel Carne, 1938)
• Le Grand Jeu (Jacques Feyder, 1934)
• Les Bas Fonds (Jean Renoir, 1936)
• La Grande Illusion (Jean Renoir, 1937)
• La Chienne (Jean Renoir, 1931)
• La Petite Lise (Jean Gremillon, 1930)
• Futures Vedettes (Marc Allegret, 1955)

Önemli Sinema Akımları Nelerdir?